Ne yürek kaldı sana verecek ne de inancım seninle bu yolda gidebilecek. Tıpkı NAR gibiyim. Dışım tek parça, içim paramparça. Buruk kaldım.. Asla düzelmez artık. Sana  ben taraftar inandı sevdi ama seni harcadılar bu sevgi yolunda Giresunspor.

Tuzlaspor maçında bile  inancı bırak motivasyonunu bile yitirip son dakikada iki gol yedin. Rakibin son yarım saatte on kişi kalması bile puan alma sevincimizi kursağımızda bıraktı. Olmadı bu kadar genç futbolcular bile kendilerine verilen özgüvenle takımlarına sahip çıkamadılar. Onlara suç bulmuyorum.

Onları bu duruma getirenlere, haklarını ödemeyenlere çokbilmişliğin nelere mal olduğunu bilmeyenlere kızıyorum. Hâlâ bu kulübün başkanlığını bırakmayanlara, düşmüş bir takımın teknik adamını gözümüze soka soka takımın başında tutanlara kızıyorum. Çalışanların emeklerini vermeyenlere, Giresunspor’un altyapısını engin ellere bırakmak için uğraş vermeyenlere hâla teknik adamlara maddi olarak sıkıntı yaşamamıza rağmen tutanlara  kızıyorum. 

Bir yönetimin içindekilerle futbol kulüpleri beraberlik ve birlikle hareket edince başarılı olur dedik. Eğer sen ‘hep ben’ dersen her konuda haklı olmadığın halde haklıymış gibi kendini gösterirsen sonucu da bu olur dedik.

Güven ve motivasyon günlük hayatın ve futbolun kullandığı terimlerden biridir. Biz iki yıldır bu özgüven ve motivasyonu sağlayamadığımız için Tuzla buz olduk. Kendi gücümüzün sınırlarını bilmiş olsa idik biz bu hallere gelmezdik.

Elimizdeki avucumuzdaki futbolcuları tutmuş olsa idik, onların isteklerini azda karşılamış olsaydık bu kulüp ve takım bu hale gelmezdi. Kısaca ligde küme düşerek  altyapıdan nasıl yol haritası çizmeden açamayacağımız bir tahtanın sözünü edemeden inatla işleri yokuşa sürükleyen  başkanın kurbanı olduk. Ne diyelim. Esen kalın. Bayramınız kutlu olsun.